بسم الله الرحمن الرحیم
خانه واداده یا خانواده؟!!!
جامعه شناسی اصلی ترین عنصر جامعه را فرد تعریف میکند و مهمترین جامعه خرد شکل دهنده جامعه کلان را نیز خانواده؛
وقتی صحبت از جامعه به میان می آید نشان از این است که یک سری افراد با درکنارهم بودن و با مشخصات خاص خود می بایست در زمان و مکان خاص شروع یا ادامه زندگی را رقم بزنند.
(در ادامه مطلب...)
در مباحث انسان شناسی این نتیجه بدست آمده است که هر فرد دارای شخصیت و شرایط درونی خاص خود است و هیچ فردی به صورت تمام و کمال به فرد دیگری همانند نیست. مناسب ترین عبارتی که در اینجا استفاده می شود عبارت "تشابه" است. به این معنی که یک سری افراد هستند که با همخوانی تعداد نامعلومی از خواص و شخصیت های خاص خود با دیگری میتوانند با هم جامعه خرد جدیدی را تشکیل و مسیری از جامعه کلان را تغییر یا تعیین نمایند.
بنابر این در شکل گیری اساسی ترین و اصلی ترین هسته جامعه یعنی خانواده با وجود اینکه افراد در کنار هم قرار میگیرند ولی هدف تشکیل یک خانواده و جامعه است و در اینجا با تعیین هدف افراد متمایل به معیارهای هدف میشوند و احتمال دارد با نزدیک شدن به معیارهای هدف یکسری از خواص و شخصیت های خود را نیز برای رسیدن به هدف از دست بدهند.
مهمترین مطلب برای تشکیل خانواده بخصوص از جنس موفق شناخت فرد از خود است نه به این معنا که فرد خصوصیات و شخصیت حال خود را بشناسد که این مقدماتی ترین حرکتی است که فرد در مسیر زندگی و حیات خود میتواند انجام بدهد.
شناخت زندگی و تعیین هدف از زندگی، مسیر یابی و هدف گذاری بلند مدت و کوتاه مدت برای زندگی مباحثی هستند که شخصیت انسان را به نوعی که میخواهد شکل میدهند. برای مثال فردی که میخواهد پزشک بشود و در وجود خود علایق و تمایلاتی برای پزشک شدن میبیند مسلما به فعالیت های دیگری هم فکر میکند ولی پزشکی پررنگ تر از دیگر برای اوست. این فرد می بایست در دوره متوسطه با انتخاب رشته مربوطه و افزایش بیشتر مطالعات در حوزه خاص پزشکی خود مسیر موفقیت را طی و به مقصد برساند. یعنی نمیتوان گفت فردی در دوره متوسطه در رشته علوم انسانی تحصیل کرده، در دانشگاه میخواهد بعنوان جراع قلب ادامه تحصیل بدهد و جراح بشود.
زمانی که هدف، اهداف و مسیر زندگی فرد مشخص شود مسلما زمان خاصی را برای ازدواج و تشکیل خانواده خود در نظر خواهد گرفت و شخصیت خاصی را برای این خانواده معین خواهد کرد و شکل دهنده های پازل خانواده دارای شخصیت ها و شرایط خاصی خواهند بود.
بر مبنای روح و فطرت بزرگ انسان تمامی معیارهای الهی، معنوی، اجتماعی و فرهنگی، اقتصادی و ... وجود دارد که هر فردی به نسبت تفکرات خود یک یا چند مورد از آنها را مشخص و در اولویت نسبت به دیگر مباحث قرار می دهد. اما اگر همین معیارها بدون هدف گذاری و مقطعی دیده شود موجب انحراف و شکست در انتخاب خواهد شد و داشته های فرد را نیز ضایع میکند. برای مثال همانند فردی است که مزرعه بزرگی از گندم را دارد اما چون نمیداند با آن گندم ها چه میخواهد بکند و برنامه ای برایشان مشخص نکرده همه را حیف و میل کرده میسوزاند و به پوچ مبدل میکند.
دراین میان وجود ناقص و تعدد پیچ و خم های زندگی انسان را به این میدارد که از تجربیات دیگران استفاده کند که در جامعه با لفظ مشورت نام برده می شود. در سیره پیامبر اسلام آمده است در موارد مختلف با خبره های آن مشورت می کردند اما نتیجه را خود معین و ادامه راه را مشخص می کرد. اشتباهی که در حوزه مشورت پیش می آید عمل به گفته های آنهاست در حالی که دیگران راهنمایی می کنند و این خود فرد است که با شناخت و معرفت به وجود و برنامه حیاتی خود راه را مشخص میکند.
در نهایت تشکیل خانوده به همسفری تعدادی از افراد بستگی دارد که در راستای هدفی مشخص در کنار هم زندگی میکنند. این هدف است که تشابهات و تمایلات را مشخص میکند نه داشته ها و پایه های مادی و معنوی که در وجود هر فردی میتواند باشد و با وجود فرد دیگر متفاوت باشد.
زندگی هر فرد همچون نهالی است که با هدف رشد و ثمر بخشی کاشته می شود و در این راستاست که نهال وقتی خود توان نگهداشتن خود را ندارد پایه ای را جهت نگهداشتنش بعنوان کمک در کنارش میکارند در صورتی که قانون جاذبه و وجود شاخه های نهال و ساقه نازک نهال ایجاب میکند که خم شده و شاید بشکند و تبعیت از آن موجب نابودی درخت می شود در حالی که هدف ایجاب میکند که یک پایه و یا پیوند مناسب و استفاده از خاک و کود مناسب حیات درخت را به سعادت برساند.